วิศวกรรมศาสตร์
ที่มา: http://www.chaiwbi.com/0drem/web_children/2551/c515201/person/trem1/5203a/en-54.gif
เป็นสาขาความรู้และวิชาชีพเกี่ยวกับการประยุกต์ใช้ประยุกตวิทยา (เทคโนโลยี), วิทยาศาสตร์และความรู้ทางคณิตศาสตร์เพื่อการใช้ประโยชน์จากกฎทางธรรมชาติและทรัพยากรทางกายภาพให้เกิดประโยชน์สูงสุด,
เพื่อช่วยในการออกแบบและประยุกต์ใช้ วัสดุ, โครงสร้าง, เครื่องจักร, เครื่องมือ, ระบบ และกระบวนการ เพิ่อการตอบสนองต่อจุดประสงค์ที่ต้องการได้อย่างปลอดภัยและเชื่อถือได้ American
Engineers' Council for Professional Development (ECPD, ซึ่งต่อมาคือ ABET[1])
ได้ให้นิยามเกี่ยวกับวิศวกรรมศาสตร์เอาไว้ดังนี้
วิศวกรรมศาสตร์คือการประยุกต์ใช้หลักการทางวิทยาศาตร์อย่างสร้างสรรค์เพื่อการออกแบบและพัฒนาโครงสร้าง, เครื่องจักร,
เครื่องมือ, หรือกระบวนการผลิต
หรืองานเพื่อการใช้ประโยชน์สิ่งเหล่านี้โดดๆหรือประยุกต์เข้าด้วยกัน
หรือเพื่อการสร้างหรือใช้งานสิ่งเหล่านั้นด้วยความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับสิ่งที่ใช้งานอย่างหมดจด
หรือเพื่อการพยากรณ์พฤติกรรมของสิ่งเหล่านั้นภายใต้สภาวะที่เจาะจง
สิ่งที่กล่าวมาทั้งหมดนี้จักต้องคำนึงถึงความมุ่งหมายในการใช้งาน, ความคุ้มค่าในการปฏิบัติการ แลความปลอดภัยต่อชีวิตและทรัพยสินด้วย
|
สาขาวิชาวิศวกรรมศาสตร์
วิศวกรรมศาสตร์นั้นคล้ายคลึงกับวิทยาศาสตร์ที่มีขอบข่ายกว้างขวางจนสามารถแตกแยกย่อยลงมาได้หลายสาขาย่อย
และในแต่ละสาขาย่อยต่างก็มองตัวเองในสายงานต่างๆทางวิศวกรรม ถึงแม้ว่าในช่วงแรก
วิศวกรจะถูกฝึกศึกษามาในสาขาใดสาขาหนึ่ง
แต่หลังจากผ่านประสบการณ์งานในสายวิศวกรรมมาแล้ว วิศวกรผู้นั้นอาจจะมีความสามารถในการทำงานได้หลากหลายสาขา
โดยประวัติศาสตร์แล้ว วิศวกรรมสาขาหลักๆแบ่งได้ดังนี้
§ วิศวกรรมการบินและอวกาศยาน
- ออกแบบอากาศยาน อวกาศยาน และสิ่งที่เกี่ยวข้อง
§ วิศวกรรมเครื่องกล
- ออกแบบระบบเชิงกายภาพหรือกลศาสตร์ ตัวอย่างเช่น เครื่องยนต์ ระบบส่งกำลัง
ระบบกันกระเทือน
§ วิศวกรรเคมี -
ใช้หลักการทางเคมีในกระบวนการผลิตเคมีอุตสาหกรรม
รวมไปถึงการค้นคว้าวิจัยเชื้อเพลิงและวัสดุจำเพาะใหม่ๆ
เนื่องด้วยพัฒนาการอย่างรวดเร็วของเทคโนโลยี
วิศวกรรมสาขาใหม่ๆมีความสำคัญมากขึ้นและได้รับการพัฒนาเช่น วิศวกรรมคอมพิวเตอร์
วิศวกรรมแม็คคาทรอนิกส์ วิศวกรรมไฟฟ้าเครื่องกลการผลิต นาโนเทคโนโลยี บางครั้ง
สาขาใหม่นั้นก็เกิดขากการผสมผสานความรู้ของสาขาเดิมเข้าด้วยกัน
การเกิดขึ้นใหม่ของสาขาทางวิศวกรรมนั้น โดยทั่วไปแล้วจะถูกนิยามแบบชั่วคราว
ในหลากหลายรูปแบบ หรือนิยามในฐานสาขาย่อยของสาขาที่มีอยู่แล้ว
ช่วงว่างของความรู้นี้ เมื่อได้รับความสนใจศึกษามากขึ้น
ก็จะได้รับการยกระดับให้เป็นสาขาใหม่
ตัวชี้วัดได้ตัวหนึ่งของการเกิดสาขาใหม่นั้นคือการตั้งสาขาวิชาหรือหลักสูตรของมหาวิทยาลัยชื่อดัง
สำหรับวิศวกรรมศาสตร์ในแต่ละสาขาที่มีปรากฏนั้น
มักจะมีการเหลื่อมล้ำของความรู้
โดยเฉพาะในสาขาที่มีการประยุกต์ใช้ความรู้ทางฟิสิกส์ เคมี และคณิตศาสตร์
ระเบียบวิธีทางวิศวกรรมศาสตร์
วิศวกรจะประยุกต์ใช้ความรู้ในศาสตร์ทางฟิสิกส์และคณิตศาสตร์เพื่อการหาทางแก้ปัญหาที่เหมาะสมต่อความต้องการ
หรือเพื่อการพัฒนางานที่รับผิดชอบให้ดียิ่งขึ้น ในปัจจุบันนี้
วิศวกรมีความจำป็นยวดยิ่งที่จะต้องมีความรู้ในศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับการออกแบบในโครงการของตน
ดังนั้น วิศวกรจำต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดวิชาชีพของตน
ถ้าทางเลือกนั้นมีมากกว่าหนึ่งทางเลือก
วิศวกรจำต้องวพิเคราะห์ความแตกต่างของทางเลือกและตัดสินใจเลือกเอาทางเลือกที่เหมาะสมต่อความต้องการของปัญหามากที่สุด
หน้าที่ที่สำคัญที่สุดและเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของวิชาชีพวิศวกรก็คือการระบุ
ทำความเข้าใจ และขยายความหมายของ"ข้อจำกัด"ในการออกแบบ
เพื่อสร้างผลลัพธ์ที่ได้ผล และเพียงแค่ความสำเร็จในเชิงเทคนิกนั้นยังไม่ถือว่าดีพอ
หากแต่จะต้องบรรลุความต้องการที่เหนือไปจากขอบข่ายเชิงเทคนิกอีกด้วย
"ข้อจำกัด"ในที่นี้นั้นอาจจะหมายถึง ทรัพยากรที่มี แรงงาน
จินตนาการหรือเทคโนโลยีที่มี ความยืดหยุ่นสำหรับการปรับปรุงพัฒนาต่อ
และปัจจัยอื่นๆ เช่น ราคา ความปลอดภับ ความต้องการของตลาด ผลิตภาพ
และสามารถใช้งานได้จริงในภาคสนามอย่างมีประสิทธิภาพ
เพื่อทำความเข้าใจใน"ข้อจำกัด"
วิศวกรจะต้องนำเอาความต้องการที่เจาะจงมาวิเคราะห์เพื่อสร้างขอบเขตซึ่งใช้งานได้จริงสำหรับการผลิตหรือปฏิบัติการ
มหาวิทยาลัยขอนแก่นใช้ระบบการศึกษาแบบทวิภาค
ปีการศึกษาหนึ่งประกอบด้วย สองภาคการศึกษาปกติและหนึ่งภาคการศึกษาฤดูร้อน
หนึ่งภาคการศึกษาปกติมี 15 สัปดาห์ และภาคการศึกษาฤดูร้อนมี 6
สัปดาห์
ภาคการศึกษาต้น
เริ่มประมาณต้นเดือนมิถุนายน และสิ้นสุดปลายเดือนกันยายน
ภาคการศึกษาปลาย
เริ่มประมาณต้นเดือนพฤศจิกายน และสิ้นสุดปลายเดือนกุมภาพันธ์
ภาคการศึกษาฤดูร้อน ระหว่างช่วงเดือนเมษายน
ถึงเดือนพฤษภาคม



ระยะเวลาศึกษา
หลักสูตรปริญญาตรี (4 ปี) ให้มีจำนวนหน่วยกิตรวมไม่น้อยกว่า 120 หน่วยกิต และไม่เกิน 150 หน่วยกิต โดยกำหนดให้นักศึกษาหลักสูตรที่เรียนเต็มเวลา ใช้เวลาศึกษาทั้งสิ้นไม่เกิน 8 ปีการศึกษา และหลักสูตรที่เรียนนอกเวลา ใช้เวลาศึกษาทั้งสิ้นไม่เกิน 12 ปีการศึกษา
การรับบุคคลเข้าศึกษาใน คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น
รับสมัครโดยผ่านมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ADMISSION)
โดยวิธีรับตรง และวิธีสมัครผ่าน สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (สกอ.)
ซึ่งจะรับสมัคร 5 สาขาวิชา ประกอบด้วย
(1) สาขาวิชาวิศวกรรมทั่วไป ซึ่งนักศึกษาจะต้องเลือกเรียนสาขาเฉพาะเมื่อขึ้นปีการศึกษาที่สอง ในสาขาวิชาวิศวกรรมไฟฟ้า วิศวกรรมเครื่องกล วิศวกรรมอุตสาหการ หรือวิศวกรรมเคมี
(2) สาขาวิชาวิศวกรรมเกษตร
(3) สาขาวิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์
(4) สาขาวิชาวิศวกรรมสิ่งแวดล้อม
(5) สาขาวิชาวิศวกรรมโยธา
โดยวิธีรับตรง ร่วมกับมหาวิทยาลัยเชียงใหม่
โดยวิธีรับตรง ร่วมกับมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์
โดยวิธีรับตรง ร่วมกับมหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง
โดยวิธีพิเศษ 5 โครงการ ได้แก่
(1) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการคัดเลือกนักเรียนผู้มีความสามารถดีเด่นด้านกีฬา”
(2) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการรับนักเรียนที่เป็นคนดี มีคุณธรรม จริยธรรมและบริการสังคม”
(3) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการความร่วมมือทางวิชาการกับกรมอาชีวศึกษา”
(4) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการขยายโอกาสทางการศึกษา ระดับปริญญาตรี แก่ผู้ด้อยโอกาสหรือพิการ”
(5) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก“มูลนิธิส่งเสริมโอลิมปิกวิชาการและพัฒนามาตรฐานวิทยาศาสตร์ ในพระ อุปถัมภ์สมเด็จพระเจ้าที่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์”
(2) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการรับนักเรียนที่เป็นคนดี มีคุณธรรม จริยธรรมและบริการสังคม”
(3) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการความร่วมมือทางวิชาการกับกรมอาชีวศึกษา”
(4) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก “โครงการขยายโอกาสทางการศึกษา ระดับปริญญาตรี แก่ผู้ด้อยโอกาสหรือพิการ”
(5) นักเรียนที่ผ่านการคัดเลือกจาก“มูลนิธิส่งเสริมโอลิมปิกวิชาการและพัฒนามาตรฐานวิทยาศาสตร์ ในพระ อุปถัมภ์สมเด็จพระเจ้าที่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์”
ที่มา
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น